Udan eta udazkenean ateratzen den perretxikoa dugu Lepiota cristata. Bere usai desatsegin bereizgarriagatik identifika daiteke eta toxikoa izateaz gain hilgarria ere izan daiteke.

Artikuluari buruz Egilea: Sorrera: 2011/11/30 Azken eguneraketa: 2013/04/04 Bisita-kopurua: 911 Motzean Taxonomia Dibisioa: Basidiomycota Klasea: Agaricomycetes Ordena: Agaricales Familia: Agaricaceae Deskribatzailea: (Bolton) P. Kumm. (1871) Sinonimoak Agaricus cristatus Agaricus granulatus Agaricus punctatus Lepiota felinoides Ekologia Saprobio humikola Jateko balioa Toxikoa Perretxiko-garaia Perretxikorik ez Perretxikoak bai

Makromorfologia

Pileoa

2 - 5 cm tarteko txapela izaten du, zeina, hasiera batean kanpai-itxurakoa den, eta, ondoren, ganbila eta titiduna bihurtzen den. Haragi gutxikoa izaten da eta kutikulak titi gorrizta izaten duerdian. Ertzean, hondo zuriaren gainean, ezkata zentrokideak izaten ditu.

Estipea

3 - 5 x 0,4 - 0,6 cm tarteko hanka zilindrikoa eta barrutik utsa izaten da, oinarrian lodi samarra izaten dena. Perretxiko honen hanka txapelaren koloreko ezkatek estaltzen dute eta eraztun mintzakara galkorra izan ohi du.

Orriak

Orriak zabalak izaten dira eta hankatik bereiztuta ageri ohi dira. Oso hertsiak izaten dira. Koloreari begira, hasiera batean zuriak izaten dira, baina, denborarekin krema-kolorea hartzen dute.

Mamia

Mami mehe eta hauskorra izaten du, zeina, txapel aldean zuria izaten den eta hanka aldean, ostera, ardo-kolorekoa edo marroia. Desatsegina den usain berezgarria izaten du, mikologoek “<em>Lepiota cristata</em>-ren usaina” deitzen diotena, alegia.

Mikromorfologia

Esporak

6 - 8 x 3 - 4,5  µm-takoak izaten dira. Zuriak eta triangeluarrak izaten dira.

Ekologia

Habitata

Uda eta udazkenean irteten da hainbat tokitan, hala nola, hostozabal eta koniferoez osatutako basoetan, bide ertzetan, lorategietan, baita lore-ontzietan ere.

Jateko balioa

Toxikotzat hartzen da espezie hau, hala ere, batzuetan  hilgarria izan daiteke