Euskal Herrian noiz behinka aurki dezakegun harraparia dugu zingira-hontza. Negua igarotzera migratzen du inguru hauetara eta larre edota hezeguneetan igarotzen dute garai hau, uda aldean berriro ere iparralderagoko guneetara joanez.

Tamaina ertaina duen hegaztia da, 33-43 cm bitartekoa; hegoen luzeera 281-335 mm-koa da eta buztanarena berriz 130-157 mm-koa. Emeak arrak baino handiagoak dira, emeek 260-475 gramo eta arrek 206-396 gramo tarteko pisua izanik. Aurpegiari dagokionez, okre koloreko disko bat du, eta begi ingurua berriz beltza da, hori koloreko begi handiak asko nabarmenduz. Moko beltza eta belarri lumatx oso txikiak ditu, elkarrengandik oso hurbil daudenak (bekokiaren erdialdetik hurbil) eta gehienetan ikustezinak direnak. Gorputzaren atzealdea nahiko iluna du, orbain marroi eta zuriz beterikoa. Aurrekaldea berriz argiagoa da, zuri-gorrixka, lerro fin eta marroi batzuk dituena. Hegoak ere azpialdetik zurixkak dira eta buztana gorri-marroixka eta zuria da, bi kolore hauetako lerro horizontalak tartekatzen direlarik.

Zingira-hontz arren kantua nahiko azkarra da, 12-20 serieko oihu sakonez osatuta (2-4 nota segundoko). Oihu hauek hasieran tonu altukoak eta ozenak dira, eta seriearen amaieran tonua nabarmenki jaisten da. Kantu hau hegan dabilen bitartean edota zutabe baten gainean atsedenean dagoenean egiten du. Bestalde, habia egiterako garaian beraien lurraldea, bai ar eta bai emeek, oihu latzekin babesten dute.

Emeak inkubatzen ditu arrautzak eta arrak elikagaiak ekartzen dizkio; emeak, elikagai eske tonu altuko garrasi bat igortzen du. Zingira-hontz gazteek ere antzeko kantuak egiten dituzte (König & Weick 2009).

Ipar Amerika erdi eta iparraldean, Hego Amerika hegoaldean, Europa iparraldean eta Asiako toki askotan ugaltzen da, ipar-hemisferioko zingira-hontzek negua hegoalderago igarotzen dutelarik.

Iberiar penintsulan soilik negua igarotzen dute, ipar eta hegoaldeko mesetetan (iparraldean batez ere), Kantauriar mendikatean, Ebroko bailaran eta Andaluziako litoralean hain zuzen ere.  

Euskal Herriari dagokionez, Bizkaiko kostaldeko larreetan negua pasatzen duen espeziea da zingira-hontza, eta Nafarroan ere hegazti honen zita batzuk badaude.

Hezegune eta soroetan bizi da hegazti hau, baina kumatze garaian paduretako gune zabal, duna eta eremu lehor zabaletan egiten du habia.

Habitat bereko espezie gehiago

Nagusiki ugaztun txikietaz elikatzen da, baina bestelako ornodun txikiak eta intsektuak ere jaten dituela ikusi da; usoak baino tamaina txikiagoa duten hegaztiz eta arratoi arruntaren (Rathus norvegicus) tamainako ugaztunetaz elikatzen da (König & Weick 2009).

Habitze garaian lurraldekoiak bihurtzen da Zingira-hontza. Lurraldea eskuratzeko arren burrukak hegoak astintzean datza, txalokatuz egongo balitz bezala, eta honekin batera hegaldi altuak egiten ditu bapateko jaitsiera bortitzekin. Kantuan egiten du baita ere, hegaldian edota zutabe batean dagoelarik.

Estaltzea normalean lurrean ematen da, nahiz eta noiz behinka zutaberen baten gainean ere gerta daitekeen. Urteko errunaldi bat ematen da, martxoa eta ekaina bitartean; normalean 7-10 arrautza zuri (40,4 x 31,3 mm-koak) erruten dituzte, eta arrautza horiek emeak soilik inkubatzen ditu, inkubazio-garai honetan arrak emeari habira elikagaiak ekartzen dizkiolarik. 26-29 egun igarotakoan arrautzetatik zingira-hontz gazteak jaiotzen dira, 16-18 gramoko pisuarekin. 12-18 egun igarotzean hontz gazteak habitik kanpora joaten dira, begeatazio artera, baina nahiz eta habitik kanpo egon oraindik ez dira hegan egiteko gai izaten, eta aste batzuetan zehar gurasoak beraien kumeak elikatzen jarraitzen dute. 5-6 aste igarotzen direnean hegan egiteko gaitasuna lortzen dute, gurasoetatik guztiz independizatuz. Heldutasun sexuala urtebetera lortzen dute (König & Weick 2009).

Urteko errunaldi bakarra ematen den arren, elikagai askoko urteetan bi errunaldi gerta daitezke (König & Weick 2009).

Orokorrean hegazti bakartia da, baina migrazio garaian taldetan ibiltzen da. Bizitza gautarra du, nahiz eta batzuetan egunez ere nahiko aktiboa izaten den. Altuera txikietan egiten du hegan eta sarri ere planeatu egiten du.

Aipatzekoa da, beste hontz batzuen kontrara zingira-hontzak bere habia eraikitzen duela. Lurrean sakonera gutxiko depresio txiki bat (2,5-5 cm-koa) eratzen du, lurzorua urratuz. Normalean, arroka edota zuhaixken ondoan egiten du habia, horrela babes gehiago lortuz (Lynch 2007).

Bestalde, ikusi da ilargiaren argiak eragin zuzena duela hontzaren ehizatzeko eraginkortasunean, ilargi beteko egunetan (argi gehien dagoenean) eraginkortasun handiena erakutsiz, eta alderantziz (Clarke 1983).

Hainbat espezierekin kleptoparasitismoa ematen dela ikusi da: lapurketa bidezko bizkarroitasuna hain zuzen ere. Mirotzak dira euren biktima nagusiak, izan ere mirotzak bere harrapakina beheko soinadarretan daramanean zingira-hontzak hegan joan eta kendu egiten dio (Lynch 2007).