Jatorriz europarra den gimnospermo hostoerorkorra da, hori dela eta, urtean zehar berde kolorekoak diren azikulak udazkenean arre tonalitateak hartu eta erori egiten dira, zuhaitza biluzik utziz.Azikulak faszikuluetan antolatzen dira makroblastoetan dauden brakioblastoetan, eta bigunak eta finak dira.Espezie monoikoa da eta kono eme gazteak berdeak badira ere, heldu ahala tonu gorriak hartzen dituzte, forma obatukoak dira. Udaberri hasieran loratzen da eta fruituak diren pinaburuak urte behean helduko dira.Egurraren gogortasunagatik eta hezetasunaren aurrean duen egonkortasunagatik ontzigintzan erabiltzen da, baita bestelako egitura egurtsuak egiteko. Noizean behin apaingarri bezela erabili izan da.

45 metroko altuera lor dezakeen gimnospermo haostogalkorra da. Urte sasoi desberdinetan zehar berde dirauen arren, udazkena ailegatzean azikulak erori eta biluzik geratzen da bere enborra eta adarkadura bertizilatua agerian utziz.

Eitearen forma konikoa du, enborrak metro bateko diametroa lor dezake eta adarkadura bertizilatua du, adar nagusiak nahiko tenteak badira ere, bigarren mailakoak pixka bat zintzilikariak dira. Kimu berriak berdeak izaten dira eta enborra denborarekin zartatu egiten da.

Makroblastoetan dauden brakioblastoetan faszikuluetan antolatuta agertzen dira. 3-4 zentimetro bitartekoak, berde argiak, bigunak eta finak dira eta udazken parean arre kolorekoak bihurtu eta erortzen dira.

Monoikoak dira Pinaceae familiako beste genero guztietako espezieak bezela, eta loreetan dimorfismoa somatzen da.

Infloreszentzia arrak txikiagoak dira eta kopuru haundiagoetan agertzen dira, infloreszentzi emeak aldiz, haundiagoak dira eta hasieran berdexkak badira ere heldu ahala gorri bilakatzen dira.

Udaberri hasieran loratzen dira eta adaxka berdinetan biak txandakatuta ager daitezke.

Pinaburu txikiak ematen dituzte urtean bertan garatu diren loreetatik, formari dagokiola, oboideak dira, hots, zabalak baino luzeagoak (6 zm inguruko luzeerak) eta  tenteak.

60-ren bat ezkatez eratuta daude, zuzenak dira, puntan kurbadurarik gabeak eta hazi hegodunak gordetzen dituzte. Heltzen direnean anemokoria bidez sakabanatuko dira.

Gorriak badira ere, arbolean luzaroz egon daitezke eta urteak pasa ahala kolore beltzaxkara hartzen dute.

Europa ekialde eta mendebaldean zehar banatuta dagoen espeziea da. Hala ere ez du lehortea gustoko, beraz eskualde mediterranearrean ez da erraz topatuko.

Euskal herriko iparraldean landaketak egin dira egur ustiaketetarako.